مقایسه اثربخشی تمرینات تقویتی عضلات ابداکتور و چرخاننده خارجی ران با تمرینات تقویتی عضله چهار سر رانی برسندرم درد کشککی رانی

هدف از مطالعه حاضر مقایسه اثر بخشی تمرینات تقویتی عضلات ابداکتور و چرخاننده خارجی ران نسبت به تمرینات تقویتی عضله چهار سر رانی بخصوص سر پهن داخلی بر سندرم درد کشککی رانی می باشد. در تقویت عضلات چرخاننده خارجی و ابداکتور ران فرض بر این است که تقویت این عضلات با کنترل چرخش داخلی و اداکشن ران و در نتیجه کاهش زاویه q کشکک را در مسیر مناسب خود قرار می دهند و در مورد تقویت عضله چهار سر رانی بخصوص سر پهن داخلی فرض براین است که تقویت این عضله مانع از جابجایی خارجی کشکک می شود و در هر دو مورد تماس کشکک با سطوح مفصلی کاهش می یابد. در این مطالعه 26 بیمار زن با دامنه سنی (43 – 16 سال) مبتلا به سندرم درد کشککی رانی که برای درمان به مراکز فیزیوتراپی مراجعه کرده بودند به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مساوی یک (تمرینات تقویتی عضلات ابداکتور و چرخاننده خارجی ران) و گروه دو (تقویت عضله چهار سر رانی) قرار داده شدند. هر دو گروه به مدت 8 هفته، هفته ای 3 جلسه و هر جلسه نیم ساعت تمرینات تقویتی عضلات مدنظر را انجام دادند. از آزمودنی ها قبل و بعداز سپری کردن دوره درمانی آزمون بعمل آمد. متغیرهای درد، ناتوانی حرکتی و قدرت ایزومتریک عضلات مدنظر هر گروه به ترتیب توسط شاخص اندازه گیری میزان درد (vas)، پرسشنامه ناتوانی عملکردی womac و دینامومتر دستی power track ii ساخت آمریکا اندازه گیری شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس (mixed- design anova) استفاده شد. هر دو گروه تفاوت معنی داری را قبل و بعدا ز مداخله، در مقیاس درد vas ، مقیاس عملکرد womac و قدرت عضلات دور کننده و چرخاننده خارجی در گروه یک و چهار سر رانی در گروه دو نشان دادند (p مقایسه داده های بین دو گروه در مقیاس درد vas ومقیاس عملکرد womac تفاوت معنی داری را در قبل و پس از دوره تمرین نشان ندادند (p. با توجه به یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که پس از 8 هفته تمرین درمانی در هر دو گروه شاخص درد و عملکرد بهبود پیدا کرده و قدرت عضلات هم افزایش پیدا کرده بنابراین با تقویت عضلات زانو و ران می توان در کاهش درد و بهبودعملکرد بیماران سندرم درد کشککی رانی موثرتر عمل کرد.